ร้านเปิด แต่ผมต้องโดนด่า

ถึงแม้ว่าร้านจะเปิดอย่างป็นทางการมานานแล้ว แต่ช่วงที่ร้านจะเปิดนี่แระเป้นอะไรที่ผมยุ่งสุดๆ ต้องเร่งทำ การ์ดเชิญแขกผู้ใหญ่ให้เสร็จ จำได้วันนั้น ผมต้องไปจัดของที่ ศูนย์ศิริกิตต์ เจ้านายผมก็โทรมาสั่ง งานเป็นแบบว่าฉอดๆๆๆๆ แกมบังคับว่าพรุ่งนี้ต้องเสร็จ พร้อมปริ๊น จำนวน 50 แผ่นต้องวางอยู่บนโต๊ะ ผมจัดของเสร็จ ประมาณเย็นๆได้ แถมวันนั้นฝนตกรถติดกว่าจะมาถึงออฟฟิต ก็ประมาณ 1 ทุ่มเศษ ผมต้องมานั่งปั่นงาน และปริ๊น เนื่องจากต้องปริ๊นบน เครื่องปริ๊นธรรมดา นั้น แบบการ์ด มีทั้ง หน้าและหลัง ผมต้องปริ๊นทีละแผ่นกลับด้าน หน้าหลัง กว่าแบบจะเสร็จ กว่าจะปริ๊น ผมอยู่คนเดียว ชายหนุ่มสุดหล่อ อยู่บนตึกชั้น3 คนเดียว ถึงเที่ยงคืนพระเจ้า จอร์จ แต่เพราะกลัวโดนด่า ก้อเลย ทนๆทำให้เสร็จ และแล้ว ก็เสร็จ เดินกลับห้องคนเดียวอีกกู .............................. พอเช้ามาทำงาน 8 โมงเช้า เจ้านายเรียกไปด่า บอกไม่พอใจ ให้ทำใหม่ มันมีสารพัด เหตุผล ที่เขาไม่พอใจ บอกตรงๆ วันนั้นผมท้อมาก จะลาออกด้วยซ้ำ ผมบอกพี่ที่ทำงานว่า พี่ผมไม่ไหวแล้ว ผมเหนื่อย ทั้งวัน ผมก้อนั่งทำหน้าซึม เครียดด จนกระทั้งเที่ยง ผมก้อได้รับโทรศัพท์ บอกเจ้านายจะไป้ลี้ยงข้าว สรุป เขาก็เรียกผมไปปรับความเข้าใจ กลัวผมจะลาออกซะงั้น รายละเอียดที่เขาคุยกะผม ผมขอไม่เอ่ยถึงละไว้ในฐานที่เข้าใจละกันนะ

ถ้าผมตัดสินใจลาออกวันนั้น ผมคงจะไม่มีวันนี้ วันที่โดนด่าน้อยลง แต่งานยังเยอะเหมือนเดิม เงินเดือนก็เท่าเดิม